Gemeente Gemeente Erpe-Mere

Wandelnetwerk 7/8: Aaigem (noord)

Inleiding

Lengte wandeling 7: 7,8 km
Lengte wandeling 8: 6,2 km

Aaigem, de zuidelijkste en landelijkste deelgemeente van Erpe-Mere, wordt door geen enkele gewestweg doorkruist. Tot kort voor de fusie kende Aaigem geen straatnamen, enkel wijknamen.

In wandellus 7 worden open koutergebieden en een paar afgelegen gehuchten opgezocht. Een ideale wandeling om te onthaasten ver van alle drukte en verkeer. De gehuchten Dries, Landries en Eetsvelde zijn oases van rust. Enkele oude boerderijen en tal van knap gerestaureerde hoevetjes gaan zeker de aandacht van de wandelaar trekken.

In wandellus 8 vind je het natuurgebied Den Dotter. Gelegen in de vallei van de Ter Erpenbeek dankt het zijn naam aan de gele dotterbloem. Dit is een voorjaarsbloeier die er veelvuldig voorkomt. Elk seizoen wisselt het decor en krijg je telkens een nieuw kleurenpallet voorgeschoteld.


Podcast over hoogsensitiviteit

Dorpsgenoot Charlotte Erard heeft een aantal podcast-afleveringen ontwikkeld over de gevoels- en denkwereld van hoogsensitieve personen. De wandeling ‘door het hoofd van een hoogsensitief persoon’ wordt verdeeld over verschillende rustpunten, gekoppeld aan de verschillende kenmerken van hoogsensitiviteit.

Op de route van wandeling 8 staan 9 podcast-icoontjes waar je even kan rusten en luisteren. Onderstaande QR-code leidt naar de podcasts, je kan ook de QR-codes langs de wandeling inscannen.

Ga naar de podcast-playlist


70)Aaigemdries

De beschermde en met bomen omzoomde Aaigemdries is de startplaats van beide wandelingen. Tot de verkoop in 1827 was dit driehoekig idyllisch plekje (1,3 ha) gemeentegrond met een openbaar karakter. Zijn functie van gemene weidegrond, waar binnenin drinkpoelen voor vee lagen, gaat terug tot de vroege middeleeuwen.

Aan drie zijden van dit voormalig plein stonden van oudsher hoevegebouwen en tussen een paar geknotte lindebomen een opvallende calvarie.

Gelegen aan de zuidrand van cultuurland en in de onmiddellijke omgeving van een be langrijke beek was dit toentertijd een ideaal hoekje om te leven. Nu heeft dit lommerrijk plekje amper iets aan charme ingeboet en is het er, na een wandeling, heerlijk nagenieten van een ijsje of een drankje.


71) Landries en de Ter Erpenbeek

De bochtige straat Landries volgt deels de loop van de Ter Erpenbeek. De oorspronkelijke beekbenaming ‘Arpia’ wordt etymologisch verklaard als bruine of levende beek. Ze is één van de belangrijkste beken van het linker Denderbekken en bezit op beide oevers een rijke flora. Je treft er zelfs het uiterst zeldzaam rivierkruiskruid aan.

In dit rustig gehucht, met verspreide bebouwing en een prachtig zicht op het natuurgebied Den Dotter, is het zalig wandelen.


72) Ashage en het oorlogsmonument

Het glooiend landschap van Ashage met zijn begroeide wegbermen mag niet ontbreken in het lijstje van de mooiste plekjes van Erpe-Mere.

Deze uithoek van de gemeente is voor iets heel anders bekend geworden. Op 29 mei 1944 haalde een Duits jachtvliegtuig een Amerikaanse bommenwerper (B-24 Liberator) neer in een luchtgevecht boven de Denderstreek. Het toestel crashte in een weide van het gehucht Ashage. Acht van de negen bemanningsleden konden met hun valscherm het toestel ongedeerd verlaten, de staartschutter viel helaas te pletter.

De Duitse bezetter voerde kort daarna tal van razzia’s uit in Aaigem en omliggende gemeenten, op zoek naar de ondergedoken bemanning. Op de straathoek Ashage/Opaaigem werd een herdenkingsmonument opgericht.


73) Dikke Linde

Niets laat vermoeden dat dit kruispunt waar vroeger eenoudelindeboomstondeenkwalijkereputatie had. In ‘sagen, legenden en andere vertelsels’, uitgegeven in 1920, wordt deze plaats omschreven als een ontmoetingsplaats van toverheksen en een plek waar ’s nachts angstaanjagende wezens verschenen. In de middeleeuwen bevond het leprahuis van Aaigem zich aan dit afgelegen kruispunt van wegen naar Ninove en Aalst. Melaatsen konden er terecht voor verzorging. Dit gegeven is misschien de aanleiding geweest voor het verzinnen van volksverhalen.

Reus Ago

Het touwtrekken over de beek is een traditie hier. Tweejaarlijks tijdens ‘KeeremesTemBeirg’ nemen de verschillende wijken van Aaigem het tegen elkaar op. De verliezers belanden in de beek, de winnaars mogen zich even tot kampioen kronen.

Tijdens de touwtrekwedstrijd van 2021 stelde de wijk ‘Beirg’ een bijzondere nieuwe inwoner voor: de reus Ago. Deze 4,3 meter grote kolos werd genoemd naar de Frankische leider die ongeveer duizend jaar geleden Ago-heem of Aaigem stichtte. Hij is wellicht de enige reus ter wereld die achteruit, al touwtrekkend, wandelt. Met zijn touw verbindt Ago niet alleen de wijken van dit dorp maar ook alle mensen van Erpe-Mere.


80) Engelsmolen

De Engelsmolen was de eerste watermolen van Erpe-Mere die in 1976 het statuut van beschermd monument kreeg. Deze graanwatermolen werd genoemd naar de vroegere eigenaar Engelbertus van Londersele. Op dezelfde plaats stond al van vóór 1494 een korenmolen die in oude documenten ‘Molen Te Dalme’ werd genoemd. Het huidige molengebouw dateert van 1774.

In 2011 begon de toenmalige eigenaar met een grondige renovatie van de site, inclusief de paarden- stallen en het koetshuis aan de straatoverkant. Het landelijk karakter en de erfgoedwaarde werden hierbij gelukkig behouden.


81) Natuurgebied Den Dotter

Dit natuurgebied langs de Ter Erpenbeek ligt op het grondgebied van Erpe-Mere en van Haaltert. Het dankt zijn naam aan de dotterbloem, een gele voorjaarsbloeier die hier veelvuldig voorkomt. Dit gebied wordt gekenmerkt door ruigtes, elzenbroekbosjes, oude haagkanten, knotwilgen en populierenrijen.

De blauwe draad door het gebied is de Ter Erpenbeek. Op de lagere delen vind je natte wei- en hooilanden, ruigtes en broekbossen. De hogere en drogere delen bestaan uit open, golvende koutergebieden die al eeuwenlang bewerkt worden. Om de biodiversiteit te verhogen werden diverse streekeigen struiken en bomen aangeplant. Kortom een gebied met een erg rijke fauna en flora. Vergeet vooral je verrekijker niet, de bonte bewoners van Den Dotter zijn meesters in de camouflage!


82) Grensgehucht Gotegem met wijkoven

De steile Gotegemstraat vormt de gemeentegrens tussen Erpe-Mere en Haaltert. De beklimming van deze stevige kuitenbijter was een vast onderdeel van de oefentochtjes die Lucien Van Impe maakte als jeugdrenner.

De gerestaureerde wijkoven is een interessant stukje erfgoed. In deze gemeenschappelijke bakoven konden plaatselijke inwoners niet alleen terecht om hun brood te bakken maar ook om elkaar te ontmoeten. De rustbank voor het ovengebouwtje nodigt alvast uit tot een babbel.


83) Gotegemmolen

De Gotegemmolen hield meer dan 600 jaar lang het water van de beek op. Dit was bepalend voor de ontwikkeling van de dotterweiden van het stroomopwaarts gelegen natuurgebied Den Dotter.

De molen bestond reeds vóór 1387. Het was aanvankelijk een dubbelmolen met twee gebouwen (graanmolen en oliemolen). De oliemolen verdween midden 17de eeuw. De graanmolen is sinds 1773 in het bezit van de familie De Meyer. In 2016 kreeg de maalvaardige molen een nieuw metalen bovenslagrad.


HSP podcast playlist

0. Startpunt HSP wandeling

1. Rustpunt 1

2. Rustpunt 2

3. Rustpunt 3

4. Rustpunt 4

5. Rustpunt 5

6. Rustpunt 6

7. Rustpunt 7

8. Slot

9. Volledige playlist podcast bekijken

Naar de inleiding