In België bestaan er twee soorten adoptie, de volle en de gewone adoptie. Bij iedere adoptie moet door de geboorteouders en de adoptieouders gekozen worden tussen een volle of gewone adoptie. Voor adopties van kinderen uit het buitenland wordt dit ook bepaald door de regels van het herkomstland. Sommige landen kennen enkel gewone adoptie.
Bij een volle adoptie krijgt het kind (en zijn afstammelingen) dezelfde rechten en plichten als was het kind geboren uit de adoptieouder(s). De wettelijke band met de oorspronkelijke ouder(s) wordt volledig verbroken. Deze vorm van adoptie is enkel mogelijk bij minderjarigen.
Een volle adoptie is onherroepelijk. Zij kan enkel herzien worden als er aanwijzingen zijn dat de adoptie tot stand kwam door ontvoering, verkoop of handel in kinderen.
De gewone adoptie creëert tussen het kind en de adoptieouders dezelfde band als bij een volle adoptie. De band tussen het kind en de familieleden van de adoptieouders is echter veel beperkter. Zo heeft het kind geen enkel recht op de nalatenschap van bloedverwanten van de adoptieouders. Het kind behoudt deze rechten immers in zijn oorspronkelijke familie.
De gewone adoptie kan naast herzien ook herroepen worden als er zeer gewichtige redenen zijn. De vraag tot herroeping kan komen van de adoptieouder(s), de geadopteerde of van de procureur des Konings.
Hoe aanvragen
De dienst Burgerlijke Stand heeft de taak het adoptievonnis over te schrijven in de registers. U kan bij de diensten van ‘Kind en Gezin’ terecht voor informatie over de verschillende adoptieprocedures. Een adoptiebureau, een notaris of de vrederechter kan je bijstaan tijdens het adoptieproces.